Son Pa Atenas -Ένα ελληνο-κουβανέζικο συγκρότημα κυκλοφόρησε τραγούδι -ύμνο στην Αθήνα

Το ελληνο-κουβανέζικο συγκρότημα δημιουργήθηκε στην Αθήνα το 2015 και έκτοτε έγινε γνωστό για τα εκρηκτικά live του σε πάρτυ και σημεία της πόλης.

Το νέο τους τραγούδι Son Pa Atenas, που έγραψε ο Julian Andres Bernal είναι ένας ύμνος στην Αθήνα και την ιστορία της.

Οι στίχοι διατρέχουν μερικά από τα ορόσημα της πόλης, με αναφορές από τον Περικλή και τον Παρθενώνα ως την τουρκοκρατία αλλά τις όμορφες γυναίκες της, ενώ η ανεβαστική μελωδία έχει στοιχεία από τα κλασικά κουβανέζικα son.

Στο βίντεο κλιπ, που σκηνοθέτησε ο Πάνος Ηλιόπουλος, μερικά από τα πιο κολακευτικά πλάνα της Αθήνας, με την πλατεία Μοναστηρακίου, το Σύνταγμα, την Καπνικαρέα και τη Διονυσίου Αρεοπαγείτου εναλλάσσονται με χορευτές που λικνίζονται στο ρυθμό.

«Και οι άνθρωποι έμειναν σπίτι»
από την Kathleen O’Meara

Αυτό το ποίημα γράφτηκε στη δεκαετία του 1800 – περίπου 10 χρόνια μετά την ιρλανδική πείνα.
Και οι άνθρωποι έμειναν σπίτι
και διάβασαν βιβλία και άκουσαν
και ξεκουράστηκαν και εξασκήθηκαν
και έκαναν τέχνη και έπαιξαν
και έμαθαν νέους τρόπους ύπαρξης
και σταμάτησαν
και άκουσαν βαθύτερα
κάποιος διαλογίστηκε
κάποιος προσευχήθηκε
κάποιος χόρεψε
κάποιος συνάντησε τη σκιά του
και οι άνθρωποι άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά
και οι άνθρωποι θεραπεύτηκαν
και στην απουσία ανθρώπων που ζούσαν με άγνοια,
επικίνδυνα, χωρίς νόημα και χωρίς καρδιά,
ακόμα και η γη άρχισε να θεραπεύει
και όταν τελείωσε ο κίνδυνος
και οι άνθρωποι βρήκαν ο ένας τον άλλον
θρήνησαν τους νεκρούς
και έκαναν νέες επιλογές
και ονειρεύτηκαν καινούργια οράματα
και δημιούργησαν νέους τρόπους ζωής
και θεράπευσαν τη γη εντελώς
όπως ακριβώς θεράπευσαν τους εαυτούς τους.

Πέρασε στο πάνθεον των αθανάτων της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Το παράδειγμα της ζωής και της διαδρομής του θα στέλνει πάντα το μήνυμα ότι όταν οι Έλληνες, αγωνίζονται ενωμένοι, με συλλογικότητα και αλληλεγγύη, μπορούν να κατακτούν στόχους που μοιάζουν ανέφικτοι. Η πράξη του να κατεβάσει τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη μαζί με τον Απόστολο Σάντα θα συμβολίζει για πάντα την Ελλάδα που πρωτοστατεί στους αγώνες για κάθε ωραίο και αληθινό, που τολμά εκεί που δεν τολμούν οι άλλοι, που μεγαλουργεί ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες και δημιουργεί εποποιίες. Ήταν τιμή μου που τον γνώρισα, ήταν τιμή μου που συνήρξαμε στο νομαρχιακό συμβούλιο της Αθήνας. Από τη συνύπαρξή μας κέρδισα πολύ περισσότερα από όσα μπορεί κανείς να φανταστεί.
Καλό σου ταξίδι…

Για το μεγάλο πρόβλημα του μεταναστευτικού και την εικόνα του κέντρου της Αθήνας (εγκληματικότητα, παραβατικότητα κλπ) μίλησε ο Γιάννης Σγουρός φιλοξενούμενος στο ραδιόφωνο του Σκάι και στην εκπομπή του Β. Κουφόπουλου.

Ο επικεφαλής της παράταξης «Ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση Αττικής» είπε :

Για το μεταναστευτικό

Το πρόβλημα πια έχει ξεφύγει. Μεταναστευτικό υπήρχε και πριν την προσφυγική κρίση. Μετά την προσφυγική κρίση γιγαντώθηκε και ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Η χώρα δεν είχε ποτέ εθνική μεταναστευτική πολιτική ούτε και πολιτική συνοχή. Ο καθένας κάνει του κεφαλιού του. Άλλα λέει το ένα Υπουργείο άλλα το άλλο, άλλα οι Περιφέρειες, άλλα οι Δήμοι. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι το πρόβλημα δεν είναι τοπικό, είναι εθνικό. Όπως ζητάμε από την Ευρώπη δίκαια κατανομή των μεταναστών έτσι και στην Ελλάδα πρέπει να υπάρξει δίκαιη κατανομή των βαρών και να μην επιβαρύνονται μόνο τα νησιά μας.  Όποιος σε αυτό το ζήτημα δεν κάνει διάλογο είναι σα να παίζει με τα σπίρτα σε μπαρουταποθήκη. Υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες σε όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν.

Για το κέντρο της Αθήνας

Το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Από το Κολωνάκι στην πλατεία Βάθης είναι λίγα χιλιόμετρα και μοιάζει διαδρομή από την κόλαση στον παράδεισο. Το 2008 ως Νομάρχης Αθηνών είχαμε καταγράψει κάθε σπίτι κάθε εστία ανθυγιεινή για να δοθεί λύση στο πρόβλημα. Είχαμε εντοπίσει το πρόβλημα στην καρδιά του. Είχαμε προτείνει μια ρηξικέλευθη ιδέα να κατεδαφιστούν ετοιμόρροπα και παλιά ακίνητα και να γίνουν αχτίδες πρασίνου, ώστε να αναβαθμιστεί το ιστορικό κέντρο. Κανείς δεν μας άκουσε και δεν είχε την πολιτική βούληση που απαιτείται.

Για τις ευθύνες της Περιφέρειας Αττικής

Η Περιφέρεια δεν έκανε τίποτα για το ιστορικό κέντρο. Και η σημερινή (μέχρι τώρα) και κυρίως η προηγούμενη διοίκηση πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Δεν είχαν διάθεση να συγκρουστούν με την κεντρική διοίκηση και έτσι άφησαν το πρόβλημα να διογκώνεται για να μην δυσαρεστήσουν τα κόμματα που τους στηρίζουν.

Ελάχιστα τα βήματα μετά τη μεταρρύθμιση του “Καλλικράτη”

Έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από την τελευταία πραγματικά μεγάλη μεταρρύθμιση για την αυτοδιοίκηση με τον περιβόητο ν. 3852/2010 γνωστό και ως νόμο του Καλλικράτη και αν υπάρχει κάτι που οφείλει η τοπική αυτοδιοίκηση να κάνει, πρώτα απέναντι στους πολίτες στους οποίους λογοδοτεί και έπειτα απέναντι στον εαυτό της ως αυτοκριτική, είναι να δει τι στόχους είχε θέσει με την θεσμική μεταρρύθμιση, τι πέτυχε σε σχέση με όσα συμβαίνουν και στην Ευρώπη, που απέτυχε και γιατί.

Οι απαντήσεις θα μας δώσουν αυτόματα το νέο πλαίσιο των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που χρειάζονται δήμοι και περιφέρειες για να μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις προκλήσεις και τα στοιχήματα της σύγχρονης τοπικής αυτοδιοίκησης που σήμερα είναι και μεγάλα και δύσκολο να απαντηθούν.

Πρώτος στόχος της τοπικής αυτοδιοίκησης με τον Καλλικράτη ήταν να δημιουργηθεί ένα κράτος με σωστά κατανεμημένους ρόλους, με επίλυση των προβλημάτων στο σωστό επίπεδο διοίκησης, με λιγότερη γραφειοκρατία και περισσότερες προϋποθέσεις για ανάπτυξη. Ο στόχος έμεινε γράμμα κενό αφού τελικά ο υδροκεφαλισμός επικράτησε κατά κράτος. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις που θα έφερναν καίριες αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση ακυρώθηκαν, ο γόρδιος δεσμός της γραφειοκρατίας έγινε ακόμη πιο σφιχτός.

Δεύτερος στόχος για την τοπική αυτοδιοίκηση ήταν να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτονομία και οντότητα σε σχέση με την κεντρική διοίκηση. Να αποκτήσει πιο πολλούς πόρους και τη δυνατότητα να κανονίζει τα του οίκου της (φορολογική ανεξαρτησία και κανονιστική ικανότητα). Και αυτός ο στόχος έμεινε στα ρηχά αφού η οικονομική κρίση τσεκούρεψε κάθε πιθανότητα αύξησης των πόρων και η δίψα για εξουσία στην κεντρική πολιτική σκηνή έκοψε κάθε κουβέντα για αποκέντρωση εξουσιών, ενώ κάθε προσπάθεια για αλλαγές μέσω συνταγματικής αναθεώρησης απέτυχαν λόγω έλλειψης πολιτικής συναίνεσης.

Τρίτος στόχος για την τοπική αυτοδιοίκηση ήταν να απαγκιστρωθεί από την κομματική εξάρτηση, ώστε οι πολίτες να επιλέγουν τους άριστους και όχι τους αρεστούς των κομμάτων. Και αυτός ο στόχος δεν είχε και ιδιαίτερη τύχη αφού πολύ γρήγορα τα κόμματα αποφάσισαν ότι τα εφήμερα πολιτικά οφέλη ήταν σημαντικότερα έναντι οποιασδήποτε άλλης επιλογής. Έτσι μέσα σε δέκα χρόνια άλλαξαν τρεις φορές τον εκλογικό νόμο για την τοπική αυτοδιοίκηση, άλλαξαν δύο φορές τη θητεία των αιρετών, άλλαζαν διαρκώς την ημερομηνία των εκλογών βάζοντας πότε την πρώτη Κυριακή μαζί με τις ευρωεκλογές και πότε τη δεύτερη, ανάλογα με το τι τους συνέφερε, έκαναν χαριστικές ρυθμίσεις σε αποτυχημένους τοπικούς άρχοντες επιτρέποντας στον Μαυρογυαλουρισμό να ανθίσει.

Γενικά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να πείσουν τους πολίτες ότι οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από προέκταση των εθνικών εκλογών. Και στις μεγάλες περιφέρειες και δήμους της χώρας, εκεί που το πολιτικό διακύβευμα είναι ισχυρότερο το πέτυχαν.

Αποκορύφωμα της ιδιοτέλειας και του μικροκομματισμού ήταν η καθιέρωση της απλής αναλογικής στους δήμους και στις περιφέρειες στις πρόσφατες εκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ, με αυτουργό τον τότε Υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Σκουρλέτη και ο τρόπος που προσπάθησε να αποκαθηλώσει η ΝΔ την απλή αναλογική ώστε να υπάρχει κυβερνησιμότητα.  Τα τερατουργήματα που δημιούργησαν τελικά πριμοδότησαν την ωμή συναλλαγή των ψήφων με τους τίτλους και τα έμμισθα αξιώματα, τρανά παραδείγματα της οποίας βιώνουμε από τις πρώτες μέρες της θητείας στην Περιφέρεια Αττικής.

Όλα τα παραπάνω φανερώνουν αν μη τι άλλο ότι η τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα από την μεταρρύθμιση του Καλλικράτη και μετά έκανε ελάχιστα βήματα προς τα εμπρός. Η αρχική νομοθετική πρωτοβουλία με τα όποια λάθη και τις παραλείψεις της δεν βρήκε την ανάλογη συνέχεια, με αποτέλεσμα ο αρχικός νόμος αντί να σηματοδοτήσει την απαρχή βελτιώσεων και θεσμικών αλλαγών, να αποτελέσει την αρχή του τέλους της μεταρρύθμισης.

Το αποτέλεσμα είναι δέκα χρόνια, δύο μνημόνια και μία προσφυγική κρίση μετά – κρίση που από ό,τι φαίνεται ήρθε για να μείνει για καιρό – η τοπική αυτοδιοίκηση να καλείται να δώσει λύσεις με λάθος εργαλεία και λιγοστά εφόδια. Ένα νέο όραμα,  που θα περιλαμβάνει τον δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους συνολικά και θα δώσει πνοή στην τοπική δημοκρατία είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητο παρά ποτέ. Είναι ένα βήμα ενός μεγάλου ταξιδιού και οφείλουμε όλοι να κοιτάξουμε στην ίδια κατεύθυνση.

Γιάννης Σγουρός

Επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης

«Ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση Αττικής»

1^ος Περιφερειάρχης Αττικής (2011-2014)

Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας

Μέλος της Επιτροπής των Περιφερειών (2003-2019)

«Η τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής κατέδειξε για μια ακόμη φορά την επιμονή της διοίκησης Πατούλη να πορευθεί σε ολισθηρούς, αντιδημοκρατικούς και κατηφορικούς δρόμους.

Επικυρώνοντας και διευρύνοντας την συνεργασία του και την πολιτική συναλλαγή με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ο κ. Πατούλης προσπάθησε για δεύτερη φορά, ανεπιτυχώς, να αλλοιώσει τη λαϊκή ετυμηγορία όπως αποτυπώθηκε με την ψήφο των πολιτών στο Περιφερειακό Συμβούλιο, και να συγκροτήσει τις Επιτροπές Πολιτισμού-Αθλητισμού και Περιβάλλοντος, με στόχο να καταστήσει «διακοσμητικό όργανο» το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής.

Στην επικίνδυνη αυτή τακτική του, που αποκρούστηκε για δεύτερη φορά από όλες τις άλλες παρατάξεις –πλην της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, βασίστηκε και πάλι στα «πρόθυμα δεκανίκια» των δήθεν «ανεξάρτητων» που κατέλαβαν έμμισθες θέσεις ευθύνης στη διοίκηση της Περιφέρειας και στον ΕΔΣΝΑ, ευτελίζοντας και καταπατώντας κάθε έννοια πολιτικής ηθικής.

Ωστόσο, αυτή τη φορά ο κ. Πατούλης πήγε ένα βήμα παραπέρα ψέγοντας τον ίδιο τον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου και στέλεχος της παράταξής του κ. Θεοδωρόπουλο, (τον οποίο η παράταξή μας ψήφισε) ζητώντας του ουσιαστικά να εμποδίζει την έκφραση των φορέων και των μελών του Περιφερειακού Συμβουλίου!!!

Είναι προφανές ότι με αυτές τις λογικές, αυτή τη συμπεριφορά και αυτή τη λειτουργία του κ. Πατούλη, η Περιφέρεια Αττικής οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε «αχαρτογράφητα νερά» με άμεσο κίνδυνο αντιδημοκρατικής εκτροπής.

Η Παράταξή μας, ανταποκρινόμενη στο χρέος της έναντι όλων των πολιτών της Αττικής, θα συνεχίσει να δίνει μάχες εμπροσθοφυλακής, απέναντι στη λογική του «βλαχοδήμαρχου» που θέλει να επιβάλλει ο κ. Πατούλης, στηρίζοντας αταλάντευτα την ελεύθερη έκφραση όλων, αλλά και τη δημοκρατική λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου, επ’ ωφελεία των πολιτών της Αττικής».

ΥΓ: Αλήθεια πιστεύετε στη συνεργασία της παράταξή σας με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;;;;;;;

Η διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική εγκλωβίστηκε τα τελευταία 5 χρόνια σε ιδεοληπτικές εμμονές και αγκυλώσεις με αποτέλεσμα τελικά να δαπανηθούν εκατομμύρια των εκατομμυρίων ευρώ από την προηγούμενη διοίκηση (Δούρου) για να συνεχιστεί το αποτυχημένο μοντέλο της υγειονομικής ταφής των απορριμμάτων στη Φυλή.

Τίποτα δεν άλλαξε παρά μόνο ανατράπηκε ο ώριμος σχεδιασμός που υλοποιούσαμε 2012-2014, για την κατασκευή μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων με χρηματοδότηση από εξασφαλισμένα ιδιωτικά και κοινοτικά κεφάλαια γεγονός που κόστισε στην Αττική  πάνω από 400 εκ. € και εκατοντάδες θέσεις εργασίας.

Επίσης δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι εξυγιάνθηκε οικονομικά ο ΕΔΣΝΑ, ο φορέας της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική και από κει που το 2012 ήταν υπερχρεωμένος με χρέη άνω των 70 εκ. €, το 2014 παραδόθηκε από εμάς με πλεόνασμα !!!

Η σημερινή διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής αποφάσισε να παρουσιάσει σε μία υπέρλαμπρη εκδήλωση τον σχεδιασμό της:

α) χωρίς να κάνει πρώτα διάλογο με τους θεσμοθετημένους φορείς ως όφειλε και οφείλει από τον νόμο,

β) εξαντλούμενη στην απαρίθμηση των βασικών αρχών για την ανακύκλωση όπως απορρέουν από τις κοινοτικές οδηγίες και σε ευχολόγια. Το πρόβλημα δεν είναι η θεωρία αλλά η πράξη,

γ)  αφήνοντας μεγάλα κενά και απορίες για την υλοποίηση του σχεδιασμού αφού πολλά σημεία είναι θολά…

Η Παράταξή μας θα κρατήσει μικρό καλάθι στους σχεδιασμούς του κ. Πατούλη αναμένοντας την εκκίνηση ουσιαστικού διαλόγου για τη δρομολόγηση λύσεων εφαρμόσιμων, βιώσιμων περιβαλλοντικά και ρεαλιστικών σε ένα ζήτημα που επιτέλους η Αττική πρέπει να πάψει να κάνει βήματα προς τα πίσω, ακολουθώντας τα βήματα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Του Γιώργου Φλωρίδη

Όλα όσα συμβαίνουν τελευταία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό, όσα έζησα ως υπεύθυνος Αθλητισμού την περίοδο 2000-2001. Το δημοφιλές άθλημα, γίνεται για πολλοστή φορά αντικείμενο μιας σφοδρής συλλογικής και επιχειρηματικής σύγκρουσης. Το ξεχωριστό και ιδιαίτερο στοιχείο αυτής της περιόδου είναι ότι, δυστυχώς, η πολιτεία τρέχει από πίσω του καταϊδρωμένη να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, απέναντι σε μια κατάσταση που «φώναζε» εδώ και αρκετό καιρό ότι θα έχει άσχημη εξέλιξη.

Η συζήτηση που γίνεται σήμερα για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, απλώς συσκοτίζει το μέγεθος του προβλήματος και γι’ αυτό δεν έχει νόημα. Είναι συζήτηση που δημιουργεί αποπροσανατολισμό και αναπαράγει κοινωνικό διχασμό, σε μια κρίσιμη εποχή που χρειάζεται κοινωνική ηρεμία και ομοψυχία.

Το κεντρικό πρόβλημα, του ελληνικού ποδοσφαίρου πάει χρονικά πολύ πίσω και είναι βαθύτατα δομικό. Ο πυρήνας του βρίσκεται στην  αντίληψη των μεγάλων και, κυρίως, των εκάστοτε κυρίαρχων ομάδων, που τοποθετούν τα συμφέροντά τους πάνω από το άθλημα και τους κανόνες του. Το ενδιαφέρον τους δεν επικεντρώνεται στην προαγωγή του ποδοσφαίρου, αλλά στην με κάθε τρόπο και μέσο προώθηση της Ομάδας τους. Όσο δεν αντιμετωπίζεται ριζικά αυτή η νοοτροπία με θεσμικό και διοικητικό τρόπο, τα πράγματα θα οδηγούνται σε ακρότητες, όπως αυτές των τελευταίων ημερών, καθώς και στην οριστική υποβάθμιση του αθλήματος.

Για ν’ αφήσουμε, όμως, πίσω μας τη μιζέρια και να πάψει το άχαρο παιχνίδι επίρριψης ευθυνών του ενός στον άλλο, πρέπει να δούμε ότι κάθε κορύφωση αδιεξόδου στο ποδόσφαιρο, είναι ταυτόχρονα και μια μεγάλη ευκαιρία για την θεσμική και αγωνιστική επανατοποθέτησή του. Όσο αυτή δεν επιτυγχάνεται, τόσο το βυθίζει στο βούρκο της ανυποληψίας και της υποβάθμισης.

Σήμερα, παρά την όξυνση των παθών, διαμορφώνονται πάλι συνθήκες επανεκκίνησης του ποδοσφαίρου μας. Αρκεί να γίνουν τα κατάλληλα βήματα από τους κατάλληλους φορείς, με το κατάλληλο πλαίσιο.

Η ευθύνη των πρωτοβουλιών ανήκει στην πολιτική ηγεσία. Το πρώτο, αλλά αναγκαίο βήμα, είναι να οικοδομηθεί άμεσα μια ειλικρινής συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, ως υπερκείμενου φορέα του αυτοδιοίκητου. Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, έχει την ευθύνη να καταθέσει το πλαίσιο αναδιοργάνωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Προφανώς και δεν θα πρόκειται για πλαίσιο συζήτησης, όπως έγινε στο χαλαρό πνεύμα της τελευταίας συνάντησης των τεσσάρων «μεγάλων», αλλά πλαίσιο δεσμευτικό προς όλους.

Η κατάσταση για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Χρειάζεται, λοιπόν, δεσμευτικό ποδοσφαιρικό συμβόλαιο τιμής, με το απόλυτο δίλημμα τού “take it or leave it”. Πλαίσιο που θα περιλαμβάνει τα θέματα αναδιοργάνωσης της Ελληνικής  Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και της Ελληνικής Διαιτησίας και θα ρυθμίζει μέχρι και την συμπεριφορά των Διοικήσεων των Συλλόγων. Με απαίτηση συνυπογραφής από τους πάντες.

Η «εναλλακτική» λύση, σε περίπτωση μη συμφωνίας, θα είναι το «λουκέτο» στο ελληνικό ποδόσφαιρο επ’ αόριστον.

Τους κανόνες θα τους θέσει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία και την ευθύνη υλοποίησής τους θα αναλαμβάνουν οι Διοικήσεις των Συλλόγων και η Επαγγελματική Λίγκα, εφόσον πράγματι  θέλουν να υπάρχει ποδόσφαιρο στη χώρα. Στο μεταβατικό διάστημα θα υπάρχει Επιτροπή υπό την ευθύνη της UEFA, για τον έλεγχο εφαρμογής του παραπάνω  ποδοσφαιρικού συμβολαίου.

Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή, είναι τέτοια η καχυποψία στον χώρο του ποδοσφαίρου μας, που επιβάλλει την εξωτερική θεσμική παρέμβαση ώστε να μην παραβιασθεί το αυτοδιοίκητο. Ταυτόχρονα, η πολιτεία οφείλει να παίξει τον εποπτικό και παρεμβατικό της ρόλο, χωρίς να γίνει μέρος μιας άγονης και ανεδαφικής αντιδικίας, η οποία στο τέλος της μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τέλος, οι Σύλλογοι και οι Διοικήσεις, ας αδράξουν την ευκαιρία να οργανώσουν σοβαρό άθλημα στη χώρα και ανταγωνιστικό ποδοσφαιρικό προϊόν στην Ευρώπη.

Ας δείξουν, έστω και αυτή τη στιγμή, ότι έχουν αντιληφθεί σε ποιες καταστροφικές συνέπειες οδηγούν οι επαναλαμβανόμενες αδιέξοδες και ανώριμες συμπεριφορές.

https://www.liberal.gr/apopsi/podosfairo-eukairia-epanekkinisis-i-louketo/284415?fbclid=IwAR1ikIfQ5hQCQCDtudYLMJKlK3Da4XuJVvFYvgpmo0ki1aWYt4SqldsDUTo#.XjJtiynGSPE.facebook

Μαχητική και γόνιμη παρουσία στον Ελληνικό και Παγκόσμιο αθλητισμό. Σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης και φιλίας χωρίς όριο ηλικίας.

Περισσότερα